Vodič ka Đennetu

Ehu Abdullah, Šemsudin Muhammed ibn Ehu Bekr ibn Ejjub ibn Sad ibn
Hurejz Zejnuddin ez-Zuri, jedan je od najpoznatijih islamskih učenjaka.
Poznatiji je kao ibn Kajjim el-Dževzi.
Nadimak ibn Kajjim el-Dževzi - "sin upravnika škole El-Dževzijje",
dobio je po školi "El-Dževzijje", koju je osnovao Muhjiddin ebul-Mehasin
Jusuf ibn Abdurrahman ibn Ali ibn Ubejdullah ibn el-Dževzijje, a u kojoj
je njegov otac radio kao upravnik.
Rođen je u Damasku 691. godine po Hidžri.
Potiče iz ugledne porodice, tako da se rano počeo baviti izučavanjem
islamskih znanosti.
Allah ga je obdario izuzetnim moralnim kvalitetima, pobožnošću, i
sposobnošću pamćenja i razlučivanja.
Znanje je sticao pred najvećim autoritetima tadašnjeg islamskog svijeta,
tako da je postao jedan od najvećih stručnjaka u više disciplina, posebno
u hadisu, tefsiru, fikhu, akaidu i gramatici arapskog jezika. Poznavao je
takoder nauku o moralu, sufijska kazivanja, njihove mudrosti i suptilnosti.
Najveći dio vremena provodio je u ibadetu, klanjajući namaz i učeći
Kur'an. Kod njega se nije mogla osjetiti zavidnost niti mržnja spram
drugih. Neprestano se družio s knjigama i trudio se da ih što više sakupi.
O tome najbolje govori podatak da su nasljednici poslije njegove smrti
dugo vremena prodavali njegove knjige i iz toga se izdržavali.
Kao što smo spomenuli, znanje je sticao pred najvećim autoritetima tog
doba kao što su: njegov otac Ehu Bekr el-Dževzi, Ibn Tejmijje, Ibn AbdulDaim
i dr., a svoje znanje prenosio je na takve autoritete kao što su Ibn
Kesir (autor poznatog tefsira), Ibn Abdul-Hadi, imam Ez-Zehebi i dr.

Skini Knjigu